Dla mieszkańców Indii ślub to nie tylko połączenie dwójki ludzi, ale przede wszystkim zjednoczenie rodzin. Kompromis, miłość i dostosowanie się do nowej sytuacji stanowią klucz do szczęśliwego związku. Religijny konserwatyzm panujący w Indiach sprawia, że opisany wieki temu w świętych księgach przebieg ceremonii zaślubin, choć w wersji częściowo zmienionej, funkcjonuje po dziś dzień. Powiązana z religijnymi wierzeniami, rytuałami, okraszona muzyką, tańcem i dobrym jedzeniem uroczystość, przyjęła formę towarzyskiej zabawy i święta. Barwne stroje, orientalne dekoracje podkreślają uroczysty charakter obrzędu zaślubin.
Aranżacja małżeństwa przez rodziców to pierwszy etap niezbędny do zawarcia związku małżeńskiego. Szukanie odpowiedniego partnera dla córki wymaga licznych narad, wróżb i analizy horoskopów potencjalnych małżonków. Po znalezieniu odpowiedniego kandydata na zięcia, rodzice organizują spotkanie przyszłych małżonków i jeśli młodzi zaakceptują swój wygląd, dochodzi do zaręczyn. Od tej chwili ruszają przygotowania do wielkiego dnia.
Muzyka jest wszechobecna w życiu Hindusów. Stanowi także nieodłączny element ślubu i związanych z nim rytuałów. Szczególnie istotną rolę pełni podczas wieczoru zabawy i rozrywki, tzw. Sangeet Sandhya. Urządzana na dzień przed ślubem uroczystość, stanowi doskonałą okazję do lepszego zapoznania się rodzin państwa młodych przy muzyce, dobrym jedzeniu i tańcu. Indyjskiej wersji wieczoru panieńskiego towarzyszy Mehndi, a jest to hinduski zwyczaj zdobienia henną dłoni i stóp panny młodej. Zdobienia mają chronić młodą parę przed złymi mocami i przynieść im miłość, szczęście, zdrowie, płodność oraz powodzenie finansowe.
W dniu ślubu w domu pana młodego trwają przygotowania do uroczystej procesji Baraat, która zaprowadzić ma go przed oblicze narzeczonej. Odświętnie ubrany pokonuje drogę do domu narzeczonej na białym koniu. Przybyły w procesji zostaje uroczyście powitany przez przyszłą teściową i zaprowadzony do świątyni. Ceremonia Var Mala jest jednym z najważniejszych wydarzeń w dniu ślubu. Istotę tego obrzędu stanowi wymiana girland pomiędzy panną, a panem młody. Hasta Milap to połączenie dłoni kochanków na znak jedności. Prawa ręka pani młodej i pana młodego zostaje przewiązana specjalną szarfą symbolizującą więź małżeńską. Hindusi wierzą, że w skutek ślubu następuje złączenie dwóch dusz. Pan młody maluje czerwoną kropkę na czole ukochanej na znak, że od tej pory przechodzi ona pod jego opiekę. Od tego dnia żona co dzień powtarza tę czynność, ukazując tym samym swój status cywilny.
Wraz z końcem świętowania nadchodzi najbardziej poruszający moment, czyli pożegnanie panny młodej z rodzicami. Od dzisiaj będzie mieszkała w domu męża. Rozłamanie owocu kokosa symbolizuje zakończenie pewnego etapu życia, teraz rozpoczyna się nowy.