Szkoła w Indiach od niedawna jest obowiązkowa. Mimo, że szkoła państwowa jest bezpłatna, to jednak nie wszystkie dzieci chodzą do szkoły, a połowa z 70 milionów dzieci opuszcza szkołę przed piątą klasą, a więc w wieku 11-12 lat. Dziewczynki rzadziej niż chłopcy uczęszczają do szkoły. W Indiach odnotowuje się ogromny analfabetyzm. Przyczyn tej sytuacji jest wiele: po pierwsze, w Indiach istnieją setki języków. Ponieważ nie każdy Indus zna angielski lub hindi (języki wykładowe) nie każdy może się uczyć. Po drugie, często rodziców po prostu na edukację dziecka nie stać, czasem też najzwyczajniej w świecie nie widzą potrzeby edukacji, zwłaszcza w przypadku dziewczynek, a poza tym dzieci z różnych powodów są potrzebne w domu albo muszą pracować. W Indiach, bardzo często, dzieci zmuszane są do pracy. Około 100 mln Indusów poniżej 14 roku życia pracuje. Czasem zatrudniane są już pięciolatki. Bez ich pomocy rodzina się nie wyżywi. Jeśli pójdą do szkoły, trzeba zrekompensować rodzicom utracone pieniądze. Rządowi bardzo zależy na krzewieniu edukacji, dlatego starą się zachęcać obywateli do posyłania dzieci do szkół różnymi sposobami, np. w niektórych regionach Indii, uczniowie za pojawienie się w szkole dostają pieniądze! Dzieci przyznają, że od kiedy wprowadzono te nagrody, nie opuszczają lekcji.
Uczniowie indyjscy rozpoczynają naukę w szkole w wieku 5 lat. Nie ma ławek i krzeseł. Uczniowie siedzą na podłodze. Piszą na małych tabliczkach. W środku sali, na ścianie wiszą słowa hymnu państwowego oraz modlitwa, którą recytuje się każdego dnia przed rozpoczęciem nauki. W szkole indyjskiej, zgodnie z tutejszą tradycją, nauczyciel darzony jest ogromnym szacunkiem. Zakwestionowanie słów nauczyciela czy dyskusja o tym, co powiedział jest absolutnie nie do pomyślenia. Indusi mówią wprost, że nauczycielowi przysługuje boska cześć. Podobnie sama szkoła. Przed drzwiami do każdej z sal stoją buty. Wewnątrz dzieci chodzą boso, tak jak w hinduskiej świątyni. Uczniowie bezpłatnie dostają obiady. Dzieci uczą się w indyjskiej szkole języka ojczystego-hindi, arytmetyki, historii, geografii, podstaw przyrody, prac ręcznych i chodzą na lekcje w-f. Religia w szkołach państwowych nie jest wykładana. Po zakończeniu nauki w szkole podstawowej dzieci przechodzą do niepełnej szkoły średniej. Tam uczą się języka ojczystego, hindi i języka angielskiego, matematyki, biologii, fizyki, chemii, historii, geografii, uczą się tańca, muzyki i rysunku, a także rzemiosła. Po zakończeniu niepełnej szkoły średniej indyjscy uczniowie mogą kontynuować naukę w pełnych szkołach średnich. Po zakończeniu nauki w szkole podstawowej i średniej mogą pójść na studia, gdzie nauka trwa 5-6 lat.
Wyniki dla indyjskich uczniów są bardzo ważne. Dzieci uczą się pilnie, a na pozycję i szacunek w klasie przekładają się wyniki, ponieważ bycie najlepszym uczniem jest ogromnym zaszczytem - indyjskie dzieci nigdy nie ściągają, bo jest to straszny wstyd. Jeśli rodziców stać, posyłają dziecko do prywatnej szkoły, gdzie wszystkie przedmioty wykładane są po angielsku.