Na granicy Indii z Afganistanem walczą obok siebie okupanci i podbici, Brytyjczycy i Hindusi. Hindus Mangal Pandey ryzykując swoim życiem wynosi spod kul brytyjskiego oficera Williama Gordona. Ten moment jest początkiem ich przyjaźni. Niestety zostaje ona wystawiona na próbę. Wśród sipajów (żołnierzy indyjskich służących w armii brytyjskiej) rozchodzi się pogłoska, że nowe naboje mają łuski nasączone tłuszczem zwierzęcym. Naboje są tak skonstruowane, że przed załadowaniem broni, żołnierz musi odgryźć część gilzy naboju. Wśród sipajów wrze. Ci, którzy są muzułmanami mają zakaz brania do ust wieprzowiny. Wyznawcy hinduizmu stają się nieczyści, gdy dotkną ustami jakiegokolwiek mięsa, szczególnie wołowiny. Pogwałcenie uczuć religijnych przez Brytyjczyków doprowadza do buntu w wojsku. Mangal Pandey jest jednym z jego przywódców.